TAVLIÖREN KÖYÜ TARİHÇESİ
Coğrafi Konumu;
Ankara'ya 90 km Konya'ya ise 170 km uzaklıkta bulunan Tavlıören köyü, Konya'nın Kulu Ilçesine bağlı bir köydür. Güneyinde Altilar, kuzeyinde Kömüşin,
doğusunda Karahamzalı ve batısında Dipdede köyleriyle komşudur.
Tarihçesi;
Tavlıören köyü çevredeki diğer Kürt köyleri gibi Reşvan(Reşî) Aşiret Konfedarasyonuna bağlı Omeran aşiretindendir. BölgedeTavlıören'le birlikte Omeran aşiretine mensup 6 köy vardır. Bunlar Altılar, Çöpler, Beşkardeş,Acıkuyu ve Tavşançalı köyleridir.
Yaşı ermiş Tavlıörenli birine "biz nereden buralara geldik"sorusunu yönelttiğimizde, alacağımız ilk cevap büyük olasılıkla "Çiya yê Reşî'den geldik" olurdu.
"Çiya yê Reşi" ismi ile kast olunan şimdiki Urfa ili sınırları içerisindeki "Karacadağ" mi yoksa Suriye'de olduğu düşünülen bir dağ ve çevresi (Halep altı) olduğu hakkında maalesef kesin verilere sahip değiliz.
Fakat sözlü anlatımlardan anlaşıldığı kadarı ile Omeran Aşireti'nin göç güzergâhının sırasıyla Suriye, Urfa, Adıyaman dolaylarından geçtiğini söyleyebiliriz.
Omeran Aşireti'nin Kürdistan'dan çıkışı sonrası ilk durakları Adana dolayları olduğu söylenir. Rivayetlere göre Adana civarlarına yerleşmeye çalışılırken, o bölgede havanın çok sıcak olması ve bunun beraberinde sivrisineklerin getirdiği bulaşıcı hastalıklardan dolayı yine göç etmek zorunda kalınarak bir daha geri dönmemek üzere Orta Anadolu'ya doğru yola çıkılmış.
Omeran Aşireti'nin ikinci duraklarının Yozgat ve Kırşehir çevresi olduğunu, güçlü anlatımlardan ve halâ bahsedilen akrabalık ilişkilerinden dolayi daha detaylı şekilde anlıyoruz.
Bir kaç yıldan sonra tekrar yola koyulan Omeran Aşireti Gölbaşı(Ank) dolaylarında ki Bezirhane ve Şimşit arasında bir bölgeyi mesken tutarlar.Bu yerleştikleri köye ileriki senelerde Mala Mamedân Trêş Mamê'nin ismi verilir.
Omeran Aşireti'nin büyük bölümü Trêş köyünden bugünkü Altılar köyüne yerleşirler. Altılar'a yerleşen çoğunluktaki aşiret üyeleri Trêş'deki kalan akrabalarını kendilerine 4km uzaklıkta bulunan bugünkü Tavlıören köyünün yaylası olarak bilinen yere yerleştirirler.
Bügünkü Tavlıören köyüne 3 km uzaklıktaki yaylada takriben 26 ila 30 yıla yakın süre zarfında kon (kıl çadır)'larda iskan ederler. O dönemde yaylaya 8 km kadar uzaklıkta bulunan kamış üretimi ve gelir kaynağıyla gündemde olan “Kamış Gölü“nün getirilerini keşfederler. Kaynaklarından faydalanmak için komşu köylerin denetiminde olan Kamış gölünü kendi kontrollerine alırlar. Gelir kaynaklarını yakından kontrol edebilmek amacıyla da göle 5 km uzaklıktakı Tavlıören'in asıl mevkine yerleşirler.
Tahminlere göre köyün kuruluş tarihi (yayladaki süreçle beraber)1860-70'lere takabül eder.
Tavlıörenli'lerin 1900'lerin başına kadar ikamet ettikleri Kon'lar, yerini, zaman içerisinde kerpiçten yapılan evlere bıraktı.
Tavlıören Köyü “Malbat“ İsimleri ve Nüfus;
Köyün başlıca malbatları Mala Kullo, Mala Hûskêliko, Mala Şixê, Mala Kopê, Mala Hamêsolo, Mala Mame, Mala Doymazi, Mala Oxçîyo, Mala Pose, Mala Dotke'dir. Sözlü anlatımlara göre; Mala Kopê akrabalık ilişkilerinden dolayı, Mala Sixê ve Mala Mamê malbatları tarafından Eskişehir'e bağlı
Mal Köyünden getirilmişlerdir.
1990 yılı sayımlarına göre köyün nufüsu 342 kişiden oluşmaktadır. Hane sayısı da 70 civarındadır. Ancak diş göçün etkileriyle bu rakam günümüzde oldukça azalmıştır.
Sosyal ve Ekonomik Yapı;
Önceleri köyde cami olmadığından, Altılar Köyüne gidilirdi. Ilk olarak 1945'de kendi imkanlarıyla camilerini yaptılar. Köyün ilk imamlığını Konya'da 12 yıl medrese eğitimi alan Mala Şixê'den Milamamat üstlenir.Bu şahıs aynı zamanda köyün bazı gençlerine Arapça ve Osmanlıcayı da öğretir.Köyde yine ilk olarak misafir odasını açar, ve uzun süre muhtarlık yapar.
Köye 1958'de okul yaptırılır. (Bu arada köyde Kürtçeyi katletmek için büyük enerji sarf eden ve hatta öykülere konu olan Cafer Hoca'nın marifetlerine değinmeden geçmeyelim )
Köyün başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olarak bilinir. Tavlıören köyüde diğer Kürt köyleri gibi 1960'lardan sonra Avrupa ve metropollere verilen göç dalgasından yeterince etkilenmiştir.
